Damian Bakłażec
Książka pt. „Gnój” napisana przez Wojciecha Kuczoka (ur. w 1972 r.) zdobyła najważniejszą nagrodę literacką w Polsce – NIKE.
Powieść jest historią piekła, które przeżywa rodzina. Historia ta jest opisywana z perspektywy skrzywdzonego dziecka. Książka zawiera 3 rozdziały – „Przedtem”, „Wtedy” i „Potem”. Każdy z nich jest wyjątkowy na swój sposób, każdy zmusza do refleksji.
„Przedtem”: opisuje historię Ojca – Starego K. – oraz domu, w którym dochodzi do przejmujących wydarzeń. Dom ten jest elementem scalającym całą opowieść. Niegdyś właścicielami domu byli szlachcice, którzy wynajmowali mieszkania biedniejszym ludziom. Faktem jest, iż ojca Starego K. nikt nigdy nie bił, oraz że on sam nigdy nie uderzył swojego syna.
„Wtedy”: to historia rodzinna widziana oczami 6-letniego chłopca. Jej motywem przewodnim jest pejcz, którego Stary K. używał, aby wymierzyć chłopcu karę, często za nic, a bił często, długo i mocno, nie miał litości. Opis bicia wywołuje dreszcze, dziecko ma w oczach strach, ucieka do łazienki. Kocha ojca, a jednocześnie go nienawidzi. Ta część książki jest bardzo wzruszająca, wywołuje silne emocje.
„Potem”: opisuje dom i jego nowych mieszkańców po ucieczce dziecka. Stary K. nie umie pogodzić się z rzeczywistością i ze swoją starością. Najważniejszą częścią tej opowieści jest zakończenie sugerujące, że Bóg ma wpływa na ludzi, każdy jest sprawiedliwie przez Niego sądzony. Ostatnia część wyjaśnia też powstanie utworu.